"Ang Aking Talambuhay"

Ako si Janesza Docog Manguerra ipinanganak noong Oktubre 17, 1999 sa Angeles City, Pampanga. Ang aking ama ay si Allan Manguerra at ang aking ina ay si Amelia Manguerra mayroon akong nakakatandang kapatid na si Joshua Manguerra. Ako ay nagtapos ng elementarya sa Angeles Elementary School at ng Sekundarya sa Quirino High School at ngayon, kasalukuyan ay sa STI College Cubao sa kursong Information Technology.

Ang aking hilig ay maglaro ng online games, manuod ng anime, movies at ng korean drama. Ang pinaka paborito kong pelikula ay ang "Harry Potter".

"Larong Pinoy"

Naaalala ko pa noong bata pa ako ang mga paborito kong laro ay ang mga patintero, luksong lubid/baka, piko, sipaan bola at ang tumbang preso. Ito ang larong hindi ko malilimutan dahil marami akong nakilalang kaibigan at hanggang ngayon kaibigan ko pa rin sila mula noong bata kami hanggang ngayon na nasa kolehiyo na kami. Marami akong karanasan sa mga larong ito tulad na lamang ang pag dapa sa semento, mag mukhang madungis at matuyuan ng pawis ngunit napakasayang alaala ang mga larong ito na hinding hindi ko malilimutan.

"Kababata"

Sila ang aking mga kalaro noong bata pa ako at hanggang ngayon kaibigan ko pa rin sila. Ito ulit ang pagkakataon na magkasama sama kami pumunta kami sa Quezon upang mag swimming at magkaroon bumuo ulit ng panibagong memories. Napakasayang karanasan na kasama sila hindi man kami buo sa larawang yan ngunit masaya pa rin dahil nagkasama sama ulit kami sa tagal ng panahon dahil mayroon na kaming kanya kanyang buhay at minsan na lamang magkasama sama. Isa rin ito sa hindi ko malilimutan na nangyare sa aking buhay. Nagpapasalamat ako dahil nakilala ko sila at nagkaroon ako ng kaibigan mula noon hanggang ngayon.

"18th Birthday"

Ito rin ang pinakamasayang nangyare sa aking buhay ang dumating ang aking kaarawan noong Oktubre 17, 2017. Ako ay ganap ng dalaga sa edad na 18. Napakasayang karanasan ito sa akin dahil once in a life time lang ito nangyare sa buhay ko na kung saan nag enjoy ako ng sobra. Naranasan ko magkaroon ng 18 roses, 18 candles at 18 gifts. Napakaraming pumuntang bisita ilan na lamang dito ang aking mga kamag-anak, kaklase at mga kaibigan. Bago pa ito nangyare ako talaga ang nagpumilit sa aking mga magulang na sana magkaroon ako ng gantong event dahil once in a lifetime lang ito mangyayari. Pumayag sila ngunit sa isang kasunduan na kung saan ang gagastusin lamang nila ang pagkain, ang mga ibang gastusin naman ay sa akin. Pumayag ako sa kagustuhan nila, noong una gusto ko ng hindi ituloy dahil napakahirap maghanap ng pera na gagastusin ko rito dahil wala naman akong pagkukuhanan ng pera bukod sa baon ko pero kinaya ko ito para lamang matuloy ang pangarap ko na magkaroon ng cotiilion. Nakaipon na ako ng pera para sa event na ito at ito nga ay natuloy at napakasayang memories ito sa aking buhay dahil ito ay pinagsumikapan kong mangyare na pinaghirapan ko rin para lamang matuloy.

"Academic Excellence"

Ang larawang ito ay nagsisilbing inspirasyon ko dahil noong grade 12 ako ay nakuha ko itong dalawang certificate na nasa larawan. Hindi ko inakala na makukuha ko ito dahil sa hirap na pinagdaanan ko o namin noong nagkaroon kami ng thesis nung grade 12 kaya napakasarap sa pakiramdam na makakuha ng ganitong awards sa aking buhay dahil ito ay aking pinaghirapan upang magkaroon nito. Hindi lamang ito para sa akin para rin ito sa hirap ng aking magulang para pag aralin ako. Napakasaya ko dahil nakita ko ang mga magulang ko nakangiti dahil sa aking parangal na aking natanggap. Hindi man sila nakasama nung kinuha ko ang award na ito ngunit okay lang sa akin dahil alam ko na masaya sila dahil nakakuha akong gantong parangal at alam ko na ipinagmamalaki nila ako. Ang magulang ko rin ang aking naging inspirasyon upang magsumikap sa pag aaral at makakuha ng parangal upang masuklian ko ang kanilang paghihirap para lamang pag-aralin ako.

"Senior High School Graduation"

Ang pinaka masayang nangyare sa buhay ko noong dumating ang graduation ko ng senior high school. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko noong nag graduate ako dahil lahat ng hirap na naranasan ko ay nasuklian ng saya hindi lamang sa akin pati na rin sa aking mga magulang. Ito ang pinakaaantay ko at ng magulang ko na mangyare sa akin na magsuot ng toga dahil noong nagtapos ako ng junior high school ay hindi ako nakaranas ng toga dahil Moving up ceremony lang ang naganap nung nagtapos ako ng junior high school sa Quirino High School. Kaya napakasayang magsuot ng puting toga at makaranas ng pag akyat sa stage habang tinatawag ang aking pangalan. Nakita ko sa mga mata ng aking ina na napakasaya niya para sa akin dahil napagtagumpayan ko na ang magtapos sa senior high school. Inaantay na lamang niya ang pagtatapos ko sa kolehiyo upang magsuot ng itim na toga na alam ko na masusuot ko yun balang araw. Magsusumikap ako upang maabot ko ang aking pangarap at magtapos sa aking pag aaral. Itong larawan na ito, ito pa lamang ang simula ng aking pag landas  upang magtagumpay sa aking pangarap. Alam kong mahirap ang aking mapagdadaanan sa kolehiyo ngunit alam ko sa sarili ko na malalagpasan ko yun at magtatagumpay balang araw at maaabot ko ang aking mga pangarap dahil hindi ko lamang ito pangarap kundi pangarap rin ito ng aking magulang na maabot ko ang aking mga pangarap. Ang tanging mithiin ko lamang sa buhay ay ang masuklian ang paghihirap ng aking magulang.